Z roku na rok coraz mniej osób, referatów, ale udało się. By jubileuszowa, 60. Konferencja Barbórkowa mogła się dla nas odbyć, w czwartek 5 grudnia 2019 swe siły połączyły aż cztery koła naukowe. Członkowie KN Geoturystyka, SKN Stratygrfii „Strati”, KN Ekonometryk i KN Geofizyków „Geofon” utworzyli sekcję III – Geoturystyka i Geofizyka.
Liczba wygłoszonych referatów (7) dokładnie odpowiadała tej sprzed roku, natomiast różnorodność – wyprzedała dalece wszystkie dotychczasowe sesje. Rozpoczęło się od znajomych tematów i typowej już dla nas gry słów. Głębokie spojrzenie słoweńskich Morskich Oczu poznaliśmy dzięki Paulinie. Poziom kolejnych referatów już tylko wzrastał, aż do 8 000 m, kiedy pośród himalajskich szczytów poszukiwaliśmy śladów tetydzkiego morza. Referat Magdy stanowił owoc wyprawy naukowej, która w tym roku zawiodła pięcioro studentów AGH (z SNKS „Strati” i KN Geoturystyka) do samego serca Nepalu. Kolejny referat należał do Jakuba, który wziął pod ekonomiczną lupę lepiej nam znane regiony – Małopolskę.
Po przerwie udaliśmy się na południe tropem libańskiego krasu. Mariusz wprowadził nas w świat Jaskini Trzech Mostów i Świętej Doliny, który już kilka dni później mogliśmy poznać nieco dogłębniej (podczas prowadzonego przez tę samą osobę Wieczorku Libańskiego). Po Libanie powrócił Nepal, a konkretnie jego maleńki wycinek. Niezwykłe hiatus konkrecje, będące geologicznym zapisem… przerwy w sedymentacji (czyli czasu, kiedy skały nie powstawały!), pokazał nam Krzysiek. Wreszcie przyszła pora na podsumowanie tegorocznego, drugiego już Grantu Rektorskiego w wykonaniu naszego Koła, którego owocem stała się druga część Przewodnika Geoturystycznego po Dolinie Racławki. Przebieg prac i wyniki badań zaprezentowała aktualna Prezes Koła, Kasia Wierzba, podczas gdy kilka egzemplarzy przewodnika mówiło już samo za siebie w rękach widowni. Ostatni referat przeniósł nas już w wirtualną rzeczywistość, gdzie Marek przy pomocy Pythona próbował (całkiem skutecznie!) usprawnić przetwarzanie danych tomografii elektrooporowej.
Tegoroczną konferencję poprowadziła dla nas Kinga Jochemczak z KN Geoturystyka wraz z Piotrem Ułasiewiczem z KN Geofizyków „Geofon”. Na wyjątkowo licznej widowni nie zabrakło prowadzących, studentów oraz przedstawicieli władz Uczelni, w osobach Jego Magnificencji Rektora, prof. Tadeusza Słomki i Pełnomocnika Rektora ds. Kół Naukowych Pionu Górniczego, prof. Pawła Bogacza.
W skład Komisji weszli:
dr inż. Anna Wojas
dr inż. Żaneta Szymańska-Małysa
dr inż. Marek Łodziński
dr inż. Krzysztof Starzec
inż. Anna Szreter – przedstawicielka studentów
Laureatami sekcji III Geoturystyka i Geofizyka, 60. Konferencji Studenckich Kół Naukowych Pionu Górniczego AGH zostali:
① Katarzyna Wierzba (IV rok, GT, KN Geoturystyka)
② Marek Ziobro (V rok, GF, KN Geofizyków „Geofon”)
③ Magdalena Ignaczak (II rok, IŚ, SKNS „Strati”)
Ponadto wręczona została Nagroda Publiczności, którą otrzymał zdobywca II miejsca – Marek Ziobro.
Wszystkim laureatom gratulujemy zajętych miejsc i życzymy dalszych sukcesów!
| Lista referatów wygłoszonych w ramach Sekcji III – Geoturystyka i Geofizyka: | ||
| 1 | Paulina Czoch | Słoweńskie morskie oczy – atrakcyjność geoturystyczna jezior Bled i Bohinj w Słowenii |
| 2 | Magdalena Ignaczak | Między ośmiotysięcznikami – zanurzając się w himalajskiej Tetydzie (Nepal Centralny) |
| 3 | Jakub Ignatik | Atrakcyjność turystyczna powiatów województwa małopolskiego |
| 4 | Mariusz Fleszar | Tropem krasu libańskiego – fenickie geoatrakcje |
| 5 | Krzysztof Malejka | Środkowojurajskie hiatus konkrecje w Dolinie Kali Gandaki (Himalaje Nepalu) – materiał dla geoturysty? |
| 6 | Katarzyna Wierzba | Przewodnik geoturystyczny po Dolinie Racławki – żółta ścieżka edukacyjna |
| 7 | Marek Ziobro | Zastosowanie Pythona w środowisku QGIS do automatyzacji przetwarzania danych tomografii elektrooporowej |
Równie ważną częścią konferencji był geologiczny poczęstunek, który w naszym Kole stał się już tradycją. Tym razem po stołach biegały kanapkowe trylobity, w toni obrusów unosiły się wdzięcznie kruche amonity, a cztery warstwy galaretki w kieliszkach odpowiadały warstwom Ziemi. Gwóźdź programu stanowiła Himalajka z oznaczonymi za pomocą chorągiewek szczytami. Poświęcenie, z jakim te wypieki powstawały przez całą minioną noc, łącznie z wyprawą po budyń o północy, zasługuje na osobną historię (a właściwie film akcji).
Tekst: Ania Szreter i Paulina Ambroży