Grupa dziesięciu studentów wraz z trzema opiekunami wyjechała o wczesnych godzinach porannych w kierunku Dolnego Śląska. Celem wyjazdu było zapoznanie się z poszczególnymi wydziałami KGHM.

Pierwszym przystankiem była wizyta w Hucie Miedzi "Głogów" (Rys. 1).

Rys. 1. Brama wejściowa do HM "Głogów"

Wizytę w zakładzie rozpoczął wykład (Rys. 2), na którym usłyszeliśmy sporo ciekawych informacji:

Budowę głogowskiej huty rozpoczęto w 1968 r. (zdolność produkcyjna 80 tys. ton miedzi elektrolitycznej rocznie). Już rok później podjęto decyzję o jej rozbudowie, zwiększając zdolność produkcyjną do 160 tys. ton. W lipcu 1971 r. HM "Głogów I", wyposażona w tradycyjne piece szybowe, została przekazana do eksploatacji.
W 1974 r. w Żukowicach pod Głogowem rozpoczęto budowę drugiej części huty - HM "Głogów II" (150 tys. t/ rok). Jej uruchomienie nastąpiło 8 stycznia 1978 r. W HM "Głogów II" zastosowano nowoczesną, pierwszą tego typu na świecie, jednostadialną technologię wytopu miedzi w piecu zawiesinowym.

Rys. 2. Podczas wykładu

W latach 1990-1993 przy HM "Głogów" został zbudowany Wydział Metali Szlachetnych, przerabiający szlamy anodowe powstałe w procesie elektrorafinacji miedzi, z których odzyskuje się srebro, złoto i niewielkie ilości platynowców. W latach 2000-2001 całkowicie zmodernizowano istniejący od 1973 r. Wydział Ołowiu. Jego docelowa zdolność produkcyjna wynosi 22 tys. ton ołowiu surowego rocznie.
Podstawowe produkty HM "Głogów" to miedź elektrolitycznie rafinowana o zawartości 99,99% czystej miedzi, wytarzana w postaci katod o wadze ok. 100 kg oraz srebro o zawartości minimum 99,99% Ag, produkowane w postaci sztabek i granulatu.
Jakość katod miedzianych gwarantują marki: HMG-S dla huty "Głogów I" i HMG-B dla huty "Głogów II", pod którymi są one zarejestrowane na Londyńskiej Giełdzie Metali w gatunku "A".

Bardziej szczegółowe informacje dotyczące HM "Głogów" znajdziesz tutaj (plik pdf 4,6 MB)

Kolejnym punktem programu było zwiedzanie składowiska "Żelazny Most"

Administracyjnie składowisko "Żelazny Most" leży w województwie dolnośląskim na obszarze dwóch powiatów: Lubina i Polkowic; w obrębie trzech gmin, zajmując 9,18 km2 powierzchni gminy Rudna, 5,23 km2 gminy Polkowice i 1,26 km2 gminy Grębocice.

Rys. 3. Składowisko "Żelazny Most"

Budowę składowiska rozpoczęto w 1974 r., a jego eksploatacja i równoczesna rozbudowa trwała od 1977 r. Obecnie łączna długość zapór otaczających składowisko wynosi 14,3 km, a powierzchnia całkowita obiektu - 1394 ha.

Następnie przyszedł czas na zwiedzanie podziemnych wyrobisk i tak w pierwszej kolejności uczestnicy wyjazdu oglądali komory solne w Zakładach Górniczych "Polkowice-Sieroszowice".

Sól kamienna wydobywana jest w ZG "Polkowice-Sieroszowice" od września 1991 roku. Posiada wysoką zawartość NaCl (97% ÷ 99%) i mikroelementów. Wykorzystywana jest w przemyśle chemicznym, spożywczym, ciepłownictwie, farbiarstwie, garbarstwie, do celów spożywczych, do produkcji pasz dla zwierząt oraz do zimowego utrzymania dróg.
Sól urabiana jest mechanicznie (Rys. 4) kombajnami. Następnie poddawana jest rozdrobnieniu i klasyfikacji w zakładzie przeróbczym zlokalizowanym w wyrobiskach podziemnych. Z zakładu przeróbczego wyciągana jest na powierzchnię w wozach kopalnianych szybem SW-1.

Rys. 4. Głowica kombajnu

Druga zwiedzona kopalnia to ZG "Rudna".

Na "Rudnej" funkcjonuje 11 szybów (3 wydobywcze, 4 wentylacyjne i 4 zjazdowo-materiałowe) o głębokościach od 950 do 1150 m. Proces produkcyjny realizowany jest przez 13 oddziałów wydobywczych z zastosowaniem systemów eksploatacji komorowo-filarowych. Dla złóż o miąższości do 7m - komorowo-filarowych z upodatnianiem złoża i dodatkową ochroną stropu, dla złóż o miąższości powyżej 7m - komorowo-filarowe z likwidacją pustki poeksploatacyjnej podsadzką kamienną lub hydrauliczną.
Rudę wydobywa się na głębokości ponad 1150 m, a w najbliższych latach planuje się zejście poniżej 1200 m. Główny transport poziomy realizowany jest poprzez taśmociągi, natomiast oddziałowy poprzez maszyny ciężkie.

<< ZOBACZ POZOSTAŁE ZDJĘCIA Z WYJAZDU >>

kamyk