Majówka w Beskidzie Sądeckim
W dniach 1-4 maja 2008r. Koło Naukowe Geoturystyka zorganizowało wyjazd w rejon Beskidu Sądeckiego.
Plan wyjazdu zawierał:
Czwartek 01.05
Przyjazd i zakwaterowanie uczestników wyjazdu w Pałacu Stadnickich w miejscowości Nawojowa położonej ok. 10 km od Nowego Sącza
Piesza wycieczka krajoznawcza po najbliższej okolicy, m. in.: przejście wzdłuż brzegu rzeki Kamienicy, wyjście na pobliskie wzniesienie w celu podziwiania panoramy Kotliny Sądeckiej
Na zakończenie dnia ognisko integracyjne
Adam Stadnicki do którego należał pałac w Nawojowej był jednym z pierwszych twórców leśnych rezerwatów przyrody. Rezerwaty Baniska, Uhryń, Łabowiec, Barnowiec są poszerzonymi niegdysiejszymi leśnymi sanktuariami chronionymi już od 1903 roku w dobrach Stadnickich.
Piątek 02.05
Spotkanie z Dyrektorem Popradzkiego Parku Narodowego Panem Piotrem Gawrolem
Na spotkaniu w siedzibie parku zostały omówione problemy związane z nasilającym się ruchem turystycznym w terenie Beskidu Sądeckiego oraz niepokojące sytuacje związane z rozwojem tras narciarskich zlokalizowanych w obrębie parku. Do problemów tych należą miedzy innymi: dążenie do powiększania istniejących obiektów a tym samym uniemożliwianie migracji zwierzętom, przyśpieszenie erozji zboczy w rejonach tras narciarskich, oraz znaczne pogorszenie stosunków wodnych w regionie związane z intensywnym poborem wody z cieków powierzchniowych do zaśnieżania stoków.
Zwiedzanie Klasztoru Sióstr Klarysek w Starym Sączu
Historia tego zespołu klasztornego jest nierozerwalnie związana z dziejami Starego Sącza. Ufundowany przez św. Kingę w roku 1280 klasztor otrzymał od fundatorki, jako uposażenie, ziemię sądecką wraz z miastem. Pierwszy kościół p.w. św. Klary, założycielki zakonu klarysek, zapewne drewniany, z częścią murowaną, poświęcony został w 1285 r. Przebudowany w 1332 r. w stylu gotyckim, poświęcony został Trójcy Świętej. Liczne pożary sprawiły, że był on wielokrotnie przebudowywany i remontowany. Ołtarz główny z 1699 r. i ołtarze boczne są dziełem artysty włoskiego Baltazara Fontany i wykonane zostały z czarnego marmuru oraz stiuku. Obraz w ołtarzu głównym, trybowany w srebrnej blasze przedstawia Trójcę Przenajświętszą ze świętymi: Franciszkiem, Piotrem, Janem Chrzcicielem, Pawłem i Kingą. W kościele znajduje się unikalna barokowa ambona z 1671 r.
Zwiedzanie Ołtarza Papieskiego w Starym Sączu upamiętniającego wizytę Ojca Świętego Jana Pawła II 16 czerwca 1999 r na ziemi sądeckiej
Pomnik przyrody nieożywionej im. Prof. Henryka Świdzińskiego Mofeta w Złockiem
Mofeta usytuowana jest w dnie bagnistego koryta potoku Złockiego, przez co wypływ CO2 częściowo ma miejsce pod pokrywą wody i dlatego jest doskonale widoczna. W kilku punktach, na powierzchni około 25 m2, wydobywają się nieustannie w dzień i w nocy różnej wielkości i ze zmienną częstotliwością bąble CO2.
W rejonie tym występuje kilka źródeł wód mineralnych. Największe nazwane jest Bulgotką, zaś Zatopione – ukryte jest wodą potoku; występuje tu również samotna sucha ekshalacja dwutlenku węgla zwana Dychawką. Nazwy te doskonale obrazują ich charakterystyczne cechy, gdyż pękające bąble wydają syczące i bulgoczące odgłosy, a z pozbawionej wody Dychawki słychać „oddech” ziemi. Wydobywający się gaz odznacza się bardzo wysoką zawartością CO2, wynoszącą 94,3 %, a w jego składzie znajduje się również N2 – 4,17 % i O2 – 0,44 %. Gaz ten pochodzi z głębokiego podłoża subdukowanego w miocenie pod orogen Karpat, a genetycznie jest on związany z młodotrzeciorzędowym wulkanizmem i/lub niskotemperaturowym metamorfizmem skał węglanowych. Na wyjątkowo atrakcyjną oprawę mofety w Złockiem wpływa bulgoczące rdzawożółte błoto, kolorystycznie kontrastujące z porastającą je intensywnie zieloną, niskopienną roślinnością. Wytrąca się ono z wód wypływających tu szczaw, zawierających dużą ilość związków żelaza i ma charakter koloidalnej, czerwonobrunatnej galaretowatej zawiesiny, cienkiej powłoki lub spienionego żelu. Osad ten zawiera także wiele minerałów wymytych ze skał podłoża, takich jak: kwarc, kaolinit, illit, montmorillonit, kalcyt, skalenie i chloryt. Ten rdzawy sedyment nazywany jest potocznie „rudawką” a jego nagromadzenie może doprowadzić do powstania ochry, cenionego od czasów paleolitu surowca mineralnego. Roślinność porastająca rejon występowania mofety należy do zespołu siedlisk wilgotnych i błotnych. Rośnie tu w gęstych kępach: sitowie leśne, mietlica rozłogowa, knieć błotna, rzeżucha gorzka, przytulia błotna, karbieniec pospolity, tojeść rozesłana, mięta długolistna, niezapominajka błotna, jaskier rozłogowy oraz manna jadalna. Mofetę udostepniono do zwiedzania według projektu pracowników AGH: Lucyny Rajchel, Jacka Rajchela i Tomasza Wieji we współpracy z Popradzkim Parkiem Krajobrazowym.
Zwiedzanie ruin zamku w Muszynie i panoramy doliny Popradu oraz odwiedzenie rezerwatu „Las Lipowy Obrożyska”
Jest to las liściasty ze znaczną przewagą lipy drobnolistnej jest typowy dla pierwotnych drzewostanów, jakie rozprzestrzeniały się w fazie holoceńskiego optimum klimatycznego w Karpatach. Położony jest w strefie przejścia od piętra pogórza do regla dolnego. W zbiorowiskach roślinnych zaznacza się udział gatunków charakterystycznych dla karpackiego grądu lipowego i buczyny karpackiej. Różnorodność zbiorowisk roślinnych rezerwatu jest uwarunkowana częściowo osuwiskowym ukształtowaniem terenu obfitującym w formy małych nieckowatych i podmokłych nisz, stromych ich obramowań i względnie suchych garbów utworzonych z osuniętych pakietów piaskowców magurskich. Obszar rezerwatu cechują łagodniejsze warunki termiczne w stosunku do otoczenia stąd też obecność praktycznie litego drzewostanu lipowego. Na terenie rezerwatu znajduje się ścieżka przyrodnicza „Las Lipowy Obrożyska” założona w 1974r. o powierzchni 16,90 ha.
W drodze powrotnej wizyta w pijalni wód mineralnych i spacer głównym deptakiem w Krynicy
Sobota 3 maja
Wyjazd wczesnym rankiem do Łabowej i wyjście na Halę Łabowską, odwiedzenie Kamienia nad Wierchem i schroniska PTTK na Hali Łabowskiej
Jest to rozległa hala przy głównym grzbiecie pasma Jaworzyny. Rozciąga się stąd piękny widok na północ i północny wschód; obejmuje niekończące się pasma bezludnych z pozoru, zalesionych gór – pierwsze wzniesienia Beskidu Niskiego za drogą Nawojowa–Łabowa, dalej Góry Grybowskie i pagórki bliżej Gorlic. Wierch Nad Kamieniem, najwyższy punkt po drodze na Halę Łabowską z Rytra nie ma zwykłych szczytowych atrakcji: ani widoków, bo porasta go las, ani stromych zboczy, co zresztą w Beskidzie Sądeckim jest normą. Leśny gąszcz po północnej stronie Wierchu kryje za to pokaźne skałki i jaskinie. Jaskinie skupiają się na małej przestrzeni przy grzbiecie na północ od Wierchu, ok. 500 m od szlaku. Odkryto tu 9 jaskiń; większość ma parę metrów długości i nie więcej niż 3 m głębokości, największa z nich i w całym Beskidzie Sądeckim, Jaskinia Niedźwiedzia, ma korytarze o łącznej długości 611 m przy 28 m głębokości i zdecydowanie nadaje się tylko dla doświadczonych speleologów. Nazwa jej pochodzi od kości niedźwiedzia znalezionych wewnątrz.
Niedziela 4 maja
powrót do Krakowa
Źródła informacji to m.in.:
http://www.muszyna.pl/index.html?id=35528&location=f&msg=1
http://www.cit.com.pl/index.php?md=Standard&prn=1&ist=19&Show
http://www.klaryski.sacz.pl/?id=4269&location=f&msg=1&lang_id=PL