Podczas działalności jaskiniowej grotołaz może napotkać różne, nie przewidziane sytuacje. Aby im sprostać, należy być dobrze przygotowanym i wyposażonym. Odpowiednią wiedzę można zdobyć na kursie taternictwa jaskiniowego i uzupełniać ją później, w trakcie wypraw jaskiniowych. Z uwagi na różny poziom szkolenia i jego ograniczony czas, nie wszystkie sytuacje, szczególnie te niezbyt często zdarzające się, mogą zostać przedstawione i przećwiczone w praktyce. Należy więc, by działać bezpiecznie dla siebie i dla swoich kolegów – grotołazów, doskonalić swoją wiedzę i umiejętności. Mam nadzieję, że poniższe pytania testowe pomogą Wam w tych działaniach.
  1. Wytrzymałość liny przeginającej się na kancie limitowana jest głównie przez:
  1. promień przegięcia i kąt przegięcia
  2. średnicę liny i promień przegięcia
  3. rodzaj materiału kantu i kąt przegięcia
  4. średnicę liny i kąt przegięcia
  5. rodzaj materiału kantu i promień przegięcia
  1. Węzeł najmniej obniżający wytrzymałość statyczną liny to:
  1. ósemka podwójna
  2. dziewiątka
  3. wyblinka
  4. podwójny zderzakowy
  5. tatrzański skrajny
  1. Kołki rozporowe typu “spit” mogą być używane do następujących rodzajów skał:
  1. każdego rodzaju
  2. piaskowiec i wapień
  3. miękki wapień i piaskowiec
  4. wapień i granit
  5. tylko wapień
  1. Przy poręczowaniu w “V” (czasem zwanym “Y”) kąt ? pomiędzy odcinkami lin (taśm) powinien wynosić:
  1. optymalnie 90?, a maksymalnie 150?
  2. nie więcej niż 90?
  3. optymalnie 60?, maksymalnie 120?
  4. kąt prosty
  1. Jako węzeł amortyzujący najlepiej zastosować:
  1. ósemkę, kluczkę
  2. kluczkę, motylka
  3. ósemkę rzymską, motylka
  4. zderzakowy, kluczkę
  5. wyblinkę, motylka
  1. Podczas długiego i szybkiego zjazdu na linie największym niebezpieczeństwem jest:
  1. możliwość przetarcia liny
  2. utrata kontroli nad prędkością zjazdu
  3. znaczna ilość ciepła wydzielana w przyrządzie zjazdowym
  4. duże obciążenia w momencie gwałtownego hamowania
  5. skręcanie liny i efekt “yo-yo”
  1. W praktyce, statyczna wytrzymałość pętli z liny równa jest:
  1. wytrzymałości tej liny
  2. podwojonej wytrzymałości tej liny
  3. wytrzymałość liny plus wytrzymałość liny z węzłem
  4. wytrzymałości zastosowanego węzła
  5. wytrzymałość liny minus wytrzymałość węzła
  6. podwojonej wytrzymałości liny minus wytrzymałość węzła
  1. Największe niebezpieczeństwo dla liny poliamidowej (nylonowej) występuje, gdy ma ona kontakt z:
  1. benzyną i ropą naftową
  2. wilgocią i pleśnią
  3. kwasami
  4. zasadami
  5. błotem i wodą morską
  1. Statyczna wytrzymałość przyrządu samozaciskowego zamocowanego na linie zależy głównie od:
  1. wytrzymałości samego przyrządu
  2. wytrzymałości liny
  3. stopnia zabłocenia lub zalodzenia liny
  4. średnicy liny
  1. Przyrząd “Shunt” może być używany:
  1. tylko na jednej linie (jednej żyle)
  2. na dwóch dowolnych linach
  3. na dwóch linach (żyłach) tej samej średnicy
  4. na jednej lub dwóch linach tej samej średnicy
  1. “Shunt” może być użyty do:
  1. wychodzenia po linie
  2. asekuracji dynamicznej
  3. asekuracji statycznej oddolnej
  4. zjazdu po linie
  5. autoasekuracji
  1. Podczas długiego zjazdu po linie największą zaletą “Shunt’a” w stosunku do klasycznego “prusika”(jako przyrządów do autoasekuracji) jest:
  1. wygodniejsze trzymanie przyrządu
  2. łatwość zluzowania go pod obciążeniem
  3. znacznie mniejsze wycieranie liny i przyrządu
  4. pewniejsze działanie na zalodzonej lub zabłoconej linie
  1. W alpinizmie wykorzystujemy głównie liny o konstrukcji:
  1. rdzeń pleciony, koszulka pleciona
  2. rdzeń skręcany, koszulka pleciona
  3. rdzeń skręcany, koszulka pleciona lub skręcana
  4. rdzeń pleciony lub skręcany, koszulka pleciona
  1. Węzeł najbezpieczniejszy do łączenia lin o różnej średnicy to:
  1. kluczka równoległa
  2. podwójny zderzakowy
  3. podwójna ósemka
  4. pojedynczy zderzakowy
  5. potrójna ósemka
  6. ósemka równoległa
  1. Siła graniczna nowej liny speleologicznej:
  1. nie przekracza 1200daN w żadnym przypadku
  2. nie przekracza 1200 daN przy WO?1
  3. nie przekracza 1200 daN przy WO?2
  4. nie przekracza 1200 daN przy WO?0.5
  1. Wytrzymałość włókien aramidowych (np. Kevlar) jest:
  1. zbliżona do dwukrotnej wytrzymałością włókien nylonowych
  2. znacznie większa od wytrzymałości włókien nylonowych
  3. zbliżona do wytrzymałości włókien stalowych
  4. zbliżona do dwukrotnej wytrzymałości włókien stalowych
  1. Wytrzymałość statyczna liny zmienia się:
  1. proporcjonalnie do średnicy liny
  2. proporcjonalnie do kwadratu średnicy liny
  3. proporcjonalnie do przekroju poprzecznego liny
  4. proporcjonalnie do masy włókien liny
  1. Siła graniczna liny użytej podwójnie w stosunku do tej samej liny użytej pojedynczo wyniesie:
  1. zwiększy się dwukrotnie
  2. zmniejszy się dwukrotnie
  3. zwiększy się 1.4 razy
  4. zmniejszy się 1.4 razy
  5. zwiększy się o połowę
  6. zmniejszy się o połowę
  7. pozostanie bez zmian
  1. Największą wytrzymałość szerokiej taśmy “expresa” uzyskamy stosując:
  1. dwa identyczne karabinki typu “oval” z zamkami skierowanymi w przeciwnym kierunku
  2. dwa identyczne karabinki typu “asymetryczne D” z zamkami skierowanymi w tym samym kierunku
  3. dwa identyczne karabinki typu “symetryczne D” z zamkami skierowanymi w tym samym kierunku
  4. dwa identyczne karabinki typu “asymetryczne D” z zamkami skierowanymi w przeciwnym kierunku
  1. Spadek wytrzymałości liny przeginającej się w karabinku (średnica karabinka i liny 10 mm, kąt przegięcia 150?) wynosi około:
  1. jest pomijalnie mały
  2. 10%
  3. 30%
  4. 50%
Bogdan Słobodzian

Kraków, dn. 27.03.99