Akademicki Klub Grotołazów | http://www.akg.agh.edu.pl/ |
Wyjazd kanioningowy w Parc National du Mercantour w Alpach Nadmorskich we Francji w dniach 4-15.06.2006Góry, skały, woda i my czyli kolejna przygoda. W tym roku zamiast jednego, dłuższego, wyjazdu zaplanowałem kilka krótszych. Realizacje planu wakacyjnych wojaży rozpocząłem wyjazdem do Francji (4-15.06) w rejon Alp Nadmorskich. Za cel obrałem miejsce zachwalane przez osoby uprawiające kanioning. Ostateczny skład osobowy wyklarował się jakieś 2 tygodnie przed wyjazdem. Pojechaliśmy tym razem w 5-osobowej grupie, czysto klubowej czyli grotołazów z AKG Kraków (Gośka, Łukasz, Irek, Malina, Baster). Na miejscu spotykaliśmy się też z grupą z Bielsko-Białej. Termin czerwcowy dla większości studentów w związku z sesją był nie do przeskoczenia jednak znalazła się wśród nas grupa osób dla których organizacja urlopu w tym czasie nie była większym problemem. A termin wyjazdu uważam za dość korzystny ponieważ jesteśmy na miejscu, przed porą urlopową i największym słońcem. Poziom wody jest dość niski, frekwencja w górach umiarkowana. Rejon naszego działania to obszar Parc National du Mercantour w Alpach Nadmorskich. Alpy te stanowią grupę górską, w której najwyższe szczyty sięgają niewiele ponad 3000 metrów npm. Na stronie http://www.descente-canyon.com wyliczono 135 kanionów tego rejonu. Większość kanionów możliwa jest do pokonania od maja do października, a w sezonie pogoda jest z reguły bardzo dobra. Woda ma zachęcającą jak na kaniony temperaturę rzędu 10-16 `C. Główne rzeki (lub ich dopływy), które tworzą tamtejsze kaniony to: Roya, Vesubie, Tinee, Cians, Var, Esteron. Dla szybkiej lokalizacji tego rejonu na mapie Europy wspomnę, że rejon znajduje się ok. 50 km na północ od Nicei na obszarze wspomnianego parku przy granicy z Włochami. Zaletą tego malowniczego miejsca jest jego różnorodność, kaniony rozwinęły się tam w wapieniach, łupkach i gnejsach. Mnie osobiście podobały się najbardziej kaniony wapienne, które bardzo często tworzą małe "jaskinie" wypełnione pięknymi formami naciekowymi. Nie bez znaczenia jest też to, że wapień gładki czy też porośnięty różnymi mchami jest znacznie mniej śliski niż łupek. W wielu kanionach dominują zjazdy pięknie mytymi kaskadami przeplatane licznymi skokami i toboganami. Bardzo ładne kontrasty tworzą się w kanionie Challandre, Amen i Riolan gdzie ściany kanionu odsłaniają ciemno ceglasty łupek. Pionowe odcinki skalne w kanionach Alp Nadmorskich są z reguły wyposażone w bardzo solidne stanowiska zjazdowe, składające się często z dwóch kotw typu batinox połączonych łańcuchem. We wszystkich odwiedzanych przez nas kanionach stanowiska były perfekcyjnie przygotowane a opisy dojść do kanionów dość czytelne i proste. Na miejscu, w informacji turystycznej można było zaopatrzyć się w darmowy, przewodnik kanioningowy, (niestety w języku francuskim i bez dokładnych szkiców technicznych) ale i tak wystarczający. Jest on nieco uaktualnionym wznowieniem poprzedniego i zawiera opisy 37 wybranych kanionów. Jak widać ten sposób spędzania wolnego czasu przez francuzów jest dość popularny. W najbardziej uczęszczanych kanionach spotykaliśmy sporo grup w tym również całe rodziny. Przy dobrze oznakowanych kanionach, właściwym wyborze, stabilnej pogodzie polecałbym pokonanie dwóch krótszych kanionów w ciągu jednego dnia. Szczególnie gdy się jest w czerwcu gdy dni są najdłuższe w roku i dysponuje się dwoma samochodami. W niektórych długich kanionach rzeczywiście posiadanie drugiego samochodu na końcu kanionu pomoże nam znacznie oszczędzić czas i wysiłek. Charakter kanionów oprócz opisów oddają zdjęcia, które znajdują się w galerii.
Poznane kaniony na wyjeździe:
1. Clue de la Maglia Charakterystyka wodna: 4 Skała: wapień Trudność: 3 Ekspozycja: 3 Zaangażowanie: 3 Deniwelacja: -210 m Długość: 2 km Max. kaskada: 15m Czas podejścia: 20 min Czas w kanionie 4h Czas powrotu: 30 min. Clue de la Maglia. Jeden z czterech najciekawszych kanionów wyjazdu, sporo wody i głębokie marmity przez co dużo bezpiecznych skoków, ponadto tobogany, wąskie przejścia, sporo pływania, w końcowym odcinku piękna dzika "jaskinia".
2. Clue du Riolan Charakterystyka wodna: 3 Skała: wapień Trudność: 4 Ekspozycja: 3 Zaangażowanie: 4 Deniwelacja: 180 m Długość: 3 km Max. kaskada: 15m Czas podejścia: 5 min Czas w kanionie 4h Czas powrotu: 8 km Clue du Riolan. Jeden z piękniejszych kanionów wyjazdu. Długi kanion, po I części, za mostkiem jest mniej ciekawy, dłuższy odcinek do przejścia. Jednak dalsza część kanionu jest niezwykle oryginalna i warta poznania. W kanionie mamy dużo pływania ciasnymi kanałami, przejścia pod głazami, skoki, tobogany. Kanion ma podobny charakter jak kanion Maglia. Jest często odwiedzany i trzeba liczyć, że w kanionie spotka się inne grupy.
3. Clue de Saint-Auban Charakterystyka wodna: 3 Skała: wapień Trudność: 3 Ekspozycja: 3 Zaangażowanie: 3 Deniwelacja: 116 m Długość: 1 km Max. kaskada: 20m Czas podejścia: 0 min Czas w kanionie: 3h Czas powrotu: 30 min Clue de Saint-Auban. Krótki 1000m wapienny kanion o deniwelacji 110 m. Niewiele toboganow, jedna dłuższa kaskada ok. 20m. Niski stan wody podczas przejścia nie pozwolił nam na zbyt wiele skoków i toboganów.
4. Clue du Chaudan Charakterystyka wodna: 3 Skała: wapień Trudność: 3 Ekspozycja: 3 Zaangażowanie: 4 Deniwelacja: 110 m Długość: 600 m Max. kaskada: 30m Czas podejścia: 0.30 h Czas w kanionie 2.30h Czas powrotu: 0.20 h Clue du Chaudan. Krótki ale ciekawy kanion, inny niż poznane wcześniej, charakteryzuje się dużym przepływem i ciekawymi zjazdami. Mało wody i płytkie misy raczej nie pozwalają na wykonywanie skoków i toboganów. Kilka wodospadów doprowadza to atrakcyjnej końcowej 20-metrowej kaskady. Przejście zajęło nam niewiele ponad 1h dlatego tez po przejściu warto pomyśleć o zrobieniu jeszcze jednego kanionu tego dnia.
5. Clue du Raton Charakterystyka wodna: 2 Skała: łupek krystaliczny Trudność: 4 Ekspozycja: 3 Zaangażowanie: 4 Deniwelacja: 500 m Długość: 3 km Max. kaskada: 20m Czas podejścia: 30 min Czas w kanionie 6h Czas powrotu: (w przypadku braku samochodu daleka droga naokoło masywu) Clue du Raton. Opis dojścia z przewodnia zaprowadził nas gdzieś wysoko. Jednak zważywszy, że napotkani francuzi przebrali się w kombinezony już przy samochodzie musieli znać jakieś wejście w kanion znacznie niżej niż opisuje przewodnik. My zaczęliśmy gdzieś wyżej od miejsca w którym zobaczyliśmy punkt zjazdowy. Górna część okazała się mało ciekawa szczególnie, że było mało wody. Kanion stał się ciekawy od I miejsca ewakuacyjnego (zaznaczone na mapie).
6. Vallon de Challandre Charakterystyka wodna: 2 Skała: wapień Trudność: 3 Ekspozycja: 3 Zaangażowanie: 2 Deniwelacja: 200 m Długość: 2 km Max. kaskada: 20 m Czas podejścia: 1 h Czas w kanionie 3.30h Czas powrotu: - Kanion ten podobnie jak kanion Raton utworzył się w pięknych żelazistych łupkach. Niestety w okresie w którym byliśmy niewielki przepływ, mało wody w misach nie pozwolił na zbyt wiele skoków i toboganów. Za to jest wiele odcinków linowych, ładne, myte kaskady szczególnie na ostatnim odcinku. Nie wiem czy to reguła ale mieliśmy tam mały przestój spotykając 2 grupy osób (chyba całe rodziny - ok. 10 letnie dzieci wraz z rodzicami)
7. Riou de la Bollene
8. Vallon de la Peira
9. Vallon de Carleva
|
|
Copyright © 2002 by Akademicki Klub Grotołazów |